|
|
||||
| ԽՄԲԱԳՐԻՑ | ||
|
Պտուղը հասունացել էր՝ քաղվելու համար…
Երբ աչուկներս բացեցի ու կանաչ սաղարթի մերթընդմերթ բացվածքներից նշմարեցի արևի դեղնակարմիր շողը, հասակցա, որ Ծաղիկ լինելը մեծագույն հրաշքն է ու երջանկությունը: Եվ ամեն լուսաբացի անհամբեր սպասում էի ցանկալի շողիկին, որի ջերմությունից այնքան էի արբենում, որ ունեցածս ողջ բույրը ցանում էի շուրջբոլորս` ամենքին-ամենքին: Ու մի օր եկավ նա՝ Մեղուն: Ամրակազմ ոտքերով այնպես ուժգին գրկեց թերթիկներս, որ քիչ մնաց թերթաթափ լինեի: Կանգնեց ու առանց հարց ու փորձ անելու սրածայր կնճիթը մխրճեց վարսանդիս մեջ: Գլխապտույտ ունեցա: Անսպասելիությունից ու անփորձությունից քիչ մնաց ուշագնաց լինեի: Չհասցրեցի անգամ հարցնել. «Իսկ քեզ ո՞վ թույլ տվեց»: Միայն մշուշոտ զգում էի, թե ինչպես է նեկտարս հորդում, ու ինչ ագահությամբ էր նա կլանում անուշահամ փոշին… Զրնգուն տզզոցից բացի նա այդպես էլ ոչ մի բառ չարտաբերեց: Զգացի միայն, որ հեռանալիս մի հայացք գցեց վրաս, որը լի էր անհատակ երախտագիտությամբ… Մեղվի հետ հանդիպումը գլխիվայր շրջեց կյանքս: Լուսաբացի արևային շողը, առավոտյան ցողիկը, երեկոյան հովիկն այլևս այն բերկրանքն ու ցնծությունը չէին հաղորդում: Մեջս անորոշ մի տագնապ կար, իսկ Մեղվի պատկերը հանգիստ չէր տալիս: Նրա եղբայրներից շատերն էին մոտենում ծառին, սակայն նրանց բզզոցն իմ քույրերի համար էր և ոչ երբեք`իմ: Օրեցօր թերթիկներս ուռչում էին, հետո կամաց-կամաց սկսեցին թորշնել: Ժամանակի հետ ես էլ կլորիկացա, մի փոքր ծանրացա: Ու մեծ էր իմ բերկրանքը, երբ Մայր-ծառն ինձ ասաց, որ ես մեծ առաքելություն ունեմ. իմ մեջ հասունանում էր Պտուղը: Ինչ մեծ պարգև: Ինչ գերագույն հաճույք` խնամել ու հոգ տանել մեծացող Պտղի նկատմամբ: Հիմա արդեն իմ ողջ էությունը լեցուն էր նրանով: Ընկալածս արեգանակնային ողջ լույսն ու ջերմությունը, վաղորդյան ցողից ու կարկաչուն ջրից ստացած կենսաուժը հոգատարությամբ փոխանցում էի նրան: Իսկ չարաճճի քամուն սիրաշահում, համոզում էի, որ շրջանցի մեզ՝ հեռու վանելով անակնկալները: Պտուղս մեծանում էր ժամ՝ ժամի: Ու մի գեղեցիկ օր սկսեց նոր գույներ ու երանգներ ստանալ: Եկել էր նրա հասունացման շրջանը… Տեսնել էր պետք, թե ինչ հրաշք տեսք ուներ նա, երբ լիովին հասունացավ` առողջ, սահուն ուրվագծեր ու կլորություն, կարմրաշաղախ փայլ, իսկ ծորուն բույրը պատել էր ողջ մերձակայքը: Ասում են, այն ինչ-որ տեղ հիշեցնում էր իմ ծաղկային հոտը: Վրա հասավ հրաժեշտի պահը: Պտուղը լիովին հասունացել էր ու եկել էր Ծառին լքելու ժամանակը: Բաժանումն անցավ չեղավ: Խելակորուս քամին, այնուամենայնիվ, իրենն արեց. իր գիրկն առավ նրան, միառժամանակ պտտեցրեց, խաղաց հետն ու պոկեց ծառից՝ գցելով ցողաթաթախ խոտերի մեջ: Կարծես ամեն ինչ բնական ու նախասահմանվածի պես եղավ: Սակայն մի մոխրագույն թախիծ պարուրեց ու այդպես էլ չհեռացավ…Այդուհանդրձ, Պտուղը հասունացել էր՝ քաղվելու համար…
Անուշ Ավանյան Աղբյուր` LADYNEWS.am Դիտվել է 3200 անգամ |
||
|
||
 ՄԵԿՆԱԲԱՆԵԼ
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Կանոններ, որոնք կօգնեն ձեզ լավ տպավորություն թողնել
|
|
Անցավ բաժանման 3 կանոն
|
|
|
 |
|
|
Հրեշտակը
|
|
Ինչու ենք միշտ համեմատվում ուրիշների հետ և ինչպես պայքարել դրա դեմ
|
|
|
|
|
|
Կանացի երջանկություն
|
|
Կանացի 7 հատկանիշ, որոնք գնահատում են տղամարդիկ
|
|
|
||
01.10.2016
13.05.2024
15.05.2024
17.05.2024|
© 2012, LADYNEWS.am |
LADYNEWS.am-ի մասին Հեռ.` +374060445674, +37455545535 Էլ-փոստ` contact@ladynews.am Գովազդ կայքում: Հեռ.՝ +374060445674, +374 55545535 Էլ-փոստ՝ marketing@ladynews.am |
|||
|
||||
|
Webmaster
|
||||