13.10.2012

LN-ի հյուրասրահում է Հայաստանի առաջին ռակետ Անի Ամիրաղյանը:

-Անի, դու կոտրեցիր այն կարծրատիպը, թե հայկական թենիսում չկան կին չեմպիոններ: Ըստ քեզ` ի՞նչ տվեց քո հաղթանակը հայկական սպորտին:

-Նախ ասեմ, որ երբ ես մասնակցում եմ միջազգային մրցումների, մեծ ուշադրություն  են  դարձնում ինձ, քանի որ ուրիշ հայ թենիսիստուհիներ չկան: Մարդիկ իմանում են, որ այդպիսի երկիր կա: Իսկ իմ լավ խաղից հետո ես հասկացա, որ խաղին հետևող բոլոր մարդիկ արդեն լավ գիտեին Հայաստանի ու իմ մասին: Եվ վերջապես, ուրիշ երկրում բարձրանում է մեր հայկական դրոշը:

-Մինչև Բաթումի մեծ հաղթանակն Անի Ամիրաղյանը մասնակցել է նաև այլ հեղինակավոր մրցույթների և հասել անգամ մինչև եզրափակիչ: Ի՞նչն այս անգամ ոգևորեց քեզ: Որն էր հաղթանակիդ, հաջողությանդ գրավականը:

-Ճիշտն ասած` ամեն անգամ ինձ ինչ-որ բան պակասում էր եզրափակչում: Երևի թե ավելի լավ պատրաստված էի մրցումներին, թեկուզև հոգեբանորեն: Այս անգամ ավելի լավ էի տրամադրված, աշխատում էի ամեն ինչ անել, չշփոթվել: Շատ մեծ օգնություն էր ինձ համար նաև Բաթումի հայերի աջակցությունը խաղի ժամանակ: Երկրպագում էին ինձ, ոգևորում:

-Ինչ հետաքրքիր դեպք կհիշես կապված Բաթումի խաղերի հետ:

-Ուրեմն խաղի ժամանակ էր, երկրպագուները բնականաբար գոռում են,  քաջալերում: Ու էսպիսի բան կա, որ երկրպագուները գոռում են` «come on, come on»: Ես էլ այդ ժամանակ ռուս աղջկա հետ էի խաղում, երկրպագուները գոռում էին «ну, иди сюда, иди сюда»: Ու այս աղջիկը շուռ եկավ, երկրպագուներին ասաց. «Դե ոնց ես ձեզ մոտ գամ, ավելի լավ է, դուք ներքև իջեք» (ծիծաղում է-LN): Ես էլ կարևոր գնդակ ունեի, հազիվ էի ինձ զսպում, որ չծիծաղեմ:

-Անի, իսկ հաղթանակդ նոր դռներ բացե՞ց քո առաջ:

-Ճիշտն ասած` դեռ ոչ: Փորձում ենք, դիմում ենք, որպեսզի ինչ-որ տեղից ֆինանսավորում ստանանք, բայց… Իսկ նախորդ խաղերին հովանավորել է մեր օլիմպիական կոմիտեն, Իտալիայում խաղի ժամանակ մեծ աջակցություն ստացել եմ, որի համար իրոք շատ երախտապարտ եմ:

-Ո՞ր կորտերում կցանկանայիր խաղալ և ո՞ւմ հետ:

-Շատ կուզեի Վիկտորյա Ազարենկոյի հետ խաղալ, շատ եմ հավանում իր խաղը, իսկ կորտերը`Ֆրանսիայի Ռոլան Գարոսը: Քանի որ միշտ խաղում եմ հողածածկ կորտերում, ինձ համար ավելի ցանկալի է հողածածկ կորտերում խաղալ, քան խոտածածկ կամ բետոնե:  Չեմ խաղացել Ուիմբլդոնում, բայց շատ եմ լսել, որ խոտածածկ կորտերում խաղալն այնքան էլ հաճելի չէ:

-Իսկ ինչ ես կարծում, թենիսում առաջ գնալու համար ամենակարևոր նախապայմանը ո՞րն է:

-Առաջին ու կարևոր նախապայմանը ֆինանսավորումն է: Հատկապես Հայաստանում, որտեղ մրցումներ չեն անցկացվում, և ուրիշ երկրներում մրցումների մասնակցելը շատ մեծ գումարների հետ է կապված:

-15 հազար դոլար մրցանակային ֆոնդ. ինչ նպատակներ ունես կապված այդ գումարի հետ:

-Չէ, չէ, ես այդքան չեմ շահել: Դա ընդհանուր ֆոնդն էր` բոլոր մասնակիցների համար: Բնականաբար, առաջին տեղի մասնակիցը ավելի մեծ գումար է վերցնում, քան մյուսները, բայց ոչ 15 հազար դոլար: Իսկ այդ գումարը որ շահել եմ, նորից խաղի մեջ է դրվելու, դեռ պետք է ավելացնենք և նորից խաղերի մասնակցենք: Նաև մի քանի օր առաջ իմ ծննդյան տարեդարձն էր, այդ գումարով նաև նշել եմ տոնս:

-Սպորտը  մաքսիմում զբաղվածություն և հագեցվածություն է ենթադրում: Չի խանգարում արդյոք անձնական կյանքին:

-Այո, խանգարում է, քանի որ շատ զբաղված առօրյա է ենթադրում: Հենց ընկերների առումով էլ… Քիչ ընկերներ ունեմ, որովհետև զբաղվածության պատճառով  չեմ հասցնում հանդիպել, շփվել:

-Իսկ տնային գործեր հասցնո՞ւմ ես անել:

Չէ (ծիծաղում է-LN): Երբեմն, երբ մամային օգնելու կարիք է լինում, թեթև գործեր անում եմ:

-Ինչի՞ց սկսվեց ամեն ինչ, ինչպե՞ս 19- ամյա Անին դարձավ Հայաստանի առաջին ռակետը:

 -Երբ ես 4 տարեկան էի, ծնողներս տարան ինձ թենիսի, բայց որոշ ժամանակ անց, տեսնելով, որ առաջընթաց չկա, հանեցին: Հետո սկսեցի բալետի պարապմունքների հաճախել, մինչև որ հեռուստացույցով չտեսա թենիսի խաղն ու որոշեցի, որ ես հաստատ պետք է թենիսիստուհի դառնամ: Ու էդպես տարան ինձ թենիսի եւ մինչև օրս չեն կարողանում հանել (ծիծաղում է-LN):

-Այն հանգամանքը, որ քեզ հայրդ է մարզում, որևէ առավելություն տալի՞ս է:

-Իհարկե, քանի որ հայրս շատ ավելի լավ է ինձ հետևում, մարզում, քան ուրիշ մեկը դա կաներ: Եվ հետո, ուրիշ մարզիչներ շատ ժամանակ ընկնում են ֆինանսների ետևից, իսկ հայրս ամեն օր մտածում է, թե ոնց անի, որ ես ավելի լավ խաղամ, որ ինձ համար հեշտ անցնի խաղը: Ամեն գիշեր թենիս է նայում, որ տեսնի՝ ինչպես են խաղում, որն է ճիշտ:

-Շա՞տ է տանջում քեզ:

-Շատ-շատ (ծիծաղում է-LN):

-Տանը մասնագիտական բանավեճեր լինո՞ւմ են:

-Վայ, ամեն օր: Մեր տանը օրը 24 ժամ թենիս է: Տան մյուս անդամներն էլ բոլորը թենիսում են: Փոքր եղբայրս էլ է նույնիսկ ուզում թենիսով զբաղվել, բայց հայրս թույլ չի տալիս: Ասում է` մեզ մեկն էլ բավական է (ծիծաղում է-LN):

-Անի, իսկ թենիսը որևէ կերպ չի՞ ազդում կանացիության վրա:

-Իհարկե ազդում է: Ես, օրինակ, միշտ սպորտային հագուստով եմ, չեմ շպարվում: Ծննդյանս օրը բարձրակրունկներ էի հագել և պատկերացրեք` շատ ծիծաղելի էր ստացվել, չէի կարողանում կանգնել (ծիծաղում է-LN): Կարծում եմ` միայն հագուստի վրա է ազդում,  հնարավոր է՝  նաև մի փոքր կոպտացնում է, բայց ինչ արած…

Հարցազրույցը` Նելլի Ղարիբյանի

 Աղբյուր` LADYNEWS.am

Դիտվել է 12991 անգամ

19.03.2024
«Աղանդեր կերեք ընթրիքից առաջ». այստղային դիետոլոգը բացահայտել է սննդի նկատմամբ իր մոտեցման գաղտնիքները։

08.02.2024
Եթե նույնիսկ ձեր շրջապատում շատ ընկերներ ու ծանոթներ կան, իսկ սոցցանցերում բաժանորդներից շատ են հաղորդագրությունները, փաստ չէ, որ դուք միշտ աջակցություն և ըմբռնում կզգաք։

15.11.2023
Աշխատատեղը (նույնիսկ մասնագիտությունը) կարելի է փոխվել, երեխաները մեծանում և հետո ստեղծում են իրենց ընտանիքը, ընկերները կարող են գալ ու գնալ: Սակայն կանանց մեծ մասը երազում է ամուսնանալ մեկ անգամ և ամբողջ կյանքի համար:

22.08.2023
Սոմելյեի  յուրահատուկ մասնագիտության, լավագույն գինինիների ճիշտ ընտրության, դրանց պահպանման և հարակից հարցերի շուրջ է մեր հացազրույցը Մարիամ Սաղաթելյանի հետ։

16.08.2023
Դերասանուհին պատմել է ռոմանտիկ տեսարանների նկարահանումների և բարեկազմության գաղտնիքների մասին։

14.04.2023
Կորոնավիրուսային համավարակի շրջանում, երբ հանրությունը համատարած մեկուսացման մեջ էր, նոր կենսակերպը շատերին ստիպեց վերանայել իրենց կարողությունները, որոնել, գտնել ինքնաիրացման, գործունեության նոր ոլորտներ։