27.02.2012

LN-ի հետ հարցազրույցի ավարտին նկարչուհի, ազգագրագետ Լուսիկ Ագուլեցուն հյուր եկան հայկական մշակույթով հետաքրքրված ճապոնացի ուսանողներ: Նկարչուհու խոսքով' այդպես է անցնում իր ամեն օրը' իրադարձություններով, հետաքրքիր պահերով լի:

-Տիկին Ագուլեցի, հայ իրականության մեջ Դուք տարբերվում եք' որպես կոլորիտային կին: Երբվանի՞ց որոշեցիք տարազով հանդես գալ: Կարծում եք' հայ կինը տարազո՞վ պիտի լինի:

-Ժամանակները փոխվում են, մարդկանց մտածողությունն էլ է փոխվում: Տարազն առանձին մշակույթ է, որ կարող ես ընդունել կամ չընդունել: Բայց եկեք չմոռանանք, որ հազարամյակներ շարունակ' մինչև տասնիններորդ դարը, այն հագել են ու պահպանել իրենց էթնիկ ինքնուրույնությունը: Ես ժողովրդական մշակույթի տարբեր ճյուղերը սիրում եմ, և իմ սրտին մոտ ընդունել եմ տարազը: Տարազ հագել եմ ամուսնությունից հետո: Չնայած կարծում եմ, որ հիմա էլ մեր կանայք կարող են հագնել:

-Ձեր կարծիքով, այսօր տարազը աղջիկներին կսազի՞: Չե՞ք կարծում, որ այն, օրինակ, մեծ է ցույց տալիս տարիքը:

-Երկրագնդի վրա կան ազգեր, որոնք իրենց տարազը պահպանում են' Բրազիլիայում, Չինաստանում, Հնդկաստանում, Աֆրիկայում և այլուր: Դա իրենց անհատականությունն է, իրենց մշակույթն է: Կարծում եմ, որ եթե հայ աղջիկներն էլ ուզեին, կկրեին, դա բնավ չի մեծացնում տարիքը:

-Ձեր ամուսինը Ձեզ առաջին անգամ տարազո՞վ է տեսել: Կուզեի՞ք, որ նա էլ տարազ կրեր: Չե՞ք համոզել:

-Ես մինչև ամուսնությունը տարազ չէի կրում, իմիջայլոց այդ տարիներին շատ ճաշակով էի հագնվում, ժամանակին համընթաց: Իսկ ամուսնությունից հետո սկսեցի տարրեր օգտագործել, կամաց-կամաց լրիվ անցա տարազի: Ամուսինս էլ իր տեսքով շատ տարազային էր' մորուքը, աչքերը, նահապետական կերպար ուներ, ու երբ տարազային հագուստ էր կրում, ասենք ժիլետ, շատ գեղեցիկ էր լինում: Ես էլ ինչ հագնեի, կողքը երևում էի ( ժպտում է-LN ):

- Իսկ ինչպե՞ս եք հանդիպել նրան:

-Առաջին անգամ հանդիպեցինք Կայարանի կանգառում, որտեղ կանգնած էինք երեք ընկերուհիներով. դասի էինք գնում: Ճիշտն ասած, ես թռուցիկ նայեցի նրան, ու կանաչավուն աչքերն ինձ գրավեցին, բայց չսիրահարվեցի: Ընկերուհիներս երկրպագում էին ամուսնուս որպես քանդակագործի: Ամուսնուս ընկերը իմ կուրսից էր, ու մի օր հայտնեց, որ քանդակագործը ուզում է պորտրետս քանդակել: Դժվար համաձայնեցի, բայց ընկերուհիներիս խնդրանքով գնացի, քանի որ նրանք էլ էին ուզում մոտիկից ծանոթանալ նրան: Սկսեցինք հանդիպել, բայց էլի սեր չկար: Քանդակեց պորտրետս, հետո գնացի Սանկտ Պետերբուրգ, հուշանվերներ էի բերել նաև իր համար' որպես երախտագիտություն: Պատահական մտա նրա տուն, տեսա' թթենու տակ, քանդակ էր ձուլում: Սրտի թրթիռ զգացի, ու հասկացա, որ իսկապես իրեն կողակից եմ զգում, ով կարող է հիանալի ամուսին լինել և կյանքի լավ ընկեր:

-Երբևէ մտածե՞լ եք ամեն ինչ նորից սկսելու մասին: Նույն ուղին կընտրեի՞ք:

-Իմ կյանքը ամեն օր նորից է սկսվում: Ես նորովի եմ սկսում օրս: Յուրաքանչյուրին էլ պետք է էներգիա, որ ուժ տա ստեղծագործելու, իսկ դա ստանում ես մարդկանց հետ շփումից: Երևի կուզենայի նաև ավելի լավ նկարիչ լինել, եթե կյանքս հերիքեր, կուսումնասիրեի բարբառները, տարազագիտությամբ կզբաղվեի ու կներկայացնեի աշխարհին մեր հայ ազգային տոներն ու ծեսերը:

-Որպես կին պահանջկո՞տ եք, թե՞ քչով բավարարվում եք: Ասենք, շա՞տ պահանջներ ունեք ընտանիքի անդամներից, մասնավորապես հարսներից...

-Կարող եմ քիչ սնունդով, հագուստով բավարարվել, բայց մշակույթով' ոչ: Մշակույթը առավել բարձացնելու համար պետք է շատ աշխատել ու պահանջել նաև: Իսկ հարսներից ինչ որ իրենց մեջ չկա, չեմ կարող պահանջել, բայց այն ինչ անում են, ես միշտ գնահատում եմ: Երբ նրանք ինչ-որ հաջողություն են ունենում, ուրախանում եմ: Նրանց ամեն մի գործը, մտքի փայլատակումը' քանդակը, ստեղծագործությունը, իմն էլ է: Չէ՞ որ հաջողության հասնելու ամենամեծ գրավականն ընտանիքի ներդաշնակությունն ու իրար օգնելն է:

-Երբ գիտեք' ամբողջ ընտանիքը հավաքվելու է, ի՞նչ եք պատրաստում:

-Նախ հարցնում եմ, մեծամասնության կարծիքն եմ հաշվի առնում: Բայց ամեն դեպքում տվյալ ծիսական տոնին վերաբերող կերակուրներ եմ պատրաստում:

- Ձեր ամենասիրելի տոնը կամ տոները որո՞նք են, ի՞նչ հատուկ պատրաստություն եք տեսնում:

-Ես բոլոր տոները շատ եմ սիրում' Ամանորից մինչեւ Խաչվերաց: Իսկ ամենաշատը իմ երեխաների ծննդյան տոներն եմ սիրում, որ փորձում եմ գեղեցիկ դարձնել:

-Եթե նկարներով Ձեզ նկարագրեք, ո՞ր նկարը ամբողջությամբ կբնութագրի Ձեր էությունը:

- Իմ բոլոր նկարներն են իմ բնութագրիչները: Ես մեծ զգացմունքայնությամբ եմ նկարում: Հիմա իմ նկարները հավաքված են, երբ թանգարանը բացվի, բոլորը կտեսնեն:

-Ինչի՞ց Դուք միանգամից կուրախանաք:

-Իմ ամենամեծ ուրախությունն այն է, որ առավոտյան նայեմ երեխաներիս դեմքերին: Դեմքը հենց ինքը Աստված է: Եթե տեսնում եմ' ժպտուն են, գոհ են, ես էլ եմ ինձ լավ զգում:Դրանք ինձ ամեն ինչ հուշում են ու աշխատելու ստիմուլ տալիս:

-Մեզ հետ զրույցում մի անգամ ասացիք, որ եթե հայ կինը ուզենա, ամեն ինչի էլ կհասնի: Դուք Ձեր ուզածին հասե՞լ եք:

-Ես ամեն ինչի էլ հասել եմ, կարևորը որ կարող եմ ոչ թե մուրալ, այլ օգնել: Այ դա իմ ապրելակերպն է: Երբեք մարդը գոհ չի լինում, քանի որ ժամանակը կարճ է մեզ համար: Ամեն ինչ արել եմ, մնում է' ազգս գնահատի: Կուզենայի, որ այս ամենը դառնա ազգիս սեփականությունը: Միշտ աշխատել եմ պահել հայ կնոջ, մոր, տատիկի կերպարը: Դա էլ է ինձ համար մշակույթ:

-Կա՞ տարբերություն Լուսիկ Ագուլեցի տանտիկնոջ և արվեստագետի միջև:

-Իհարկե, ես տանը ինձ շատ ավելի լավ եմ զգում երեխաների կողքին: Ստեղծագորում եմ իմ արվեստանոցում, ինձ համար ժամանակը, իրոք, կարճ է, բայց հենց այդ ժամանակի մեջ ես հասա բարձունքների և անհատականություն ձեռք բերեցի: Անշուշտ, ինձ օգնեց ընտանիքիս սերը , ազգիս հազարամյա պատմությունն ու հարուստ մշակույթը:

- Ի՞նչ խորհուրդ կտաք հայ կանանց:

-Երբեմն ասում են, թե հայ կինը ստրկական վիճակում է եղել, բայց այդպես չէ: Նա իշխանուհի է եղել, սիրո և գեղեցկության խորհրդանիշ, ինչպես նաև մայրապետ իր գերդաստանում: Եվ այդ խոնարհությունը ստրկություն չէ բնավ: Հայ կնոջ գլխավոր զենքը ընտանիքը պահելու կարողության մեջ է: Կարողանա երջանիկ լինել, ճիշտ ընտրություն կատարի: Հայուհիները խելացի են. կարողացել են և կկարողանան դիմակայել կյանքի բարդություններին:

Հարցազրույցը' Հասմիկ  Մելիքսեթյանի

Դիտվել է 13769 անգամ

19.03.2024
«Աղանդեր կերեք ընթրիքից առաջ». այստղային դիետոլոգը բացահայտել է սննդի նկատմամբ իր մոտեցման գաղտնիքները։

08.02.2024
Եթե նույնիսկ ձեր շրջապատում շատ ընկերներ ու ծանոթներ կան, իսկ սոցցանցերում բաժանորդներից շատ են հաղորդագրությունները, փաստ չէ, որ դուք միշտ աջակցություն և ըմբռնում կզգաք։

15.11.2023
Աշխատատեղը (նույնիսկ մասնագիտությունը) կարելի է փոխվել, երեխաները մեծանում և հետո ստեղծում են իրենց ընտանիքը, ընկերները կարող են գալ ու գնալ: Սակայն կանանց մեծ մասը երազում է ամուսնանալ մեկ անգամ և ամբողջ կյանքի համար:

22.08.2023
Սոմելյեի  յուրահատուկ մասնագիտության, լավագույն գինինիների ճիշտ ընտրության, դրանց պահպանման և հարակից հարցերի շուրջ է մեր հացազրույցը Մարիամ Սաղաթելյանի հետ։

16.08.2023
Դերասանուհին պատմել է ռոմանտիկ տեսարանների նկարահանումների և բարեկազմության գաղտնիքների մասին։

14.04.2023
Կորոնավիրուսային համավարակի շրջանում, երբ հանրությունը համատարած մեկուսացման մեջ էր, նոր կենսակերպը շատերին ստիպեց վերանայել իրենց կարողությունները, որոնել, գտնել ինքնաիրացման, գործունեության նոր ոլորտներ։