04.12.2012

  LN-ի հյուրասրահում է ռեժիսոր, պրոդյուսեր Սուրեն Թադեւոսյանը:

-Այժմ գտնվում եք ԱՄՆ-ում, կպատմե՞ք Ձեր գործերից, ինչո՞վ եք զբաղվում այնտեղ: 

-Վեց ամիս է, ինչ տեղափոխվել եմ ԱՄՆ, աշխատում եմ «Best TV» հեռուստաալիքում, կարող եմ ասել` կարճ ժամանակում շատ մեծ հաջողություններ ենք ունեցել, համարում եմ` իմ միսիան կատարված է. ես բավարարված եմ Լոս Անջելեսում կատարած իմ աշխատանքով:

-Իսկ ո՞րն էր Ձեր միսիան:

-Ես հեռուստաալիքի գլխավոր պրոդյուսերն եմ, պատասխանատու եմ`  ալիքի ռեյտինգը բարձրանա, հաղորդումները, նախագծերը  շատանան, լավանան, որպեսզի մարդիկ դեմքով շրջվեն դեպի մեր հեռուստաալիքը, իսկ դա մեզ հաջողվեց միանշանակ:

 -Մեզ մոտ` Հայաստանում, հաճախ կարելի է լսել` ինչ պահանջարկ կա, դա էլ մատուցվում է: Այդտեղի հեռուստադիտողն ինչպիսի՞ն է, պահանջկո՞տ է ի տարբերություն մերոնց:

-Մեր`  այսինքն Հայաստանի հեռուստադիտողը շատ ավելի շատ խնդիրներ ունի, ինձ թվում է` Հայաստանում հեռուստաընկերությունները շատ ավելի փոքր տեղ են գրավում մարդկանց կյանքում, քան այլ տեղերում: Դա մի կողմից բնական է. սփյուռքում ապրող հայերի համար հայրենիքի հետ միակ կապը երեւի թե հայկական հեռուստաալիքներն են:

- Իսկ մասնագիտական գործունեության ընթացքում եղե՞լ են պահեր, որ զղջաք այդ դաշտում լինելու համար:

-Ո՛չ, երբեք: Սա մի աշխատանք է, որ անում ես ամեն օր, ամեն ժամ, ամեն րոպե, առանց հանգստյան օրերի: Նույնիսկ եթե դու աշխատանքի վայրում չես ֆիզիկապես, միեւնույն է, ուղեղդ չի անջատվում անընդհատ մտածելուց` ինչ անել` ավելի լավ լինի: Ես սիրում եմ իմ աշխատանքն ու ասեմ ավելին` անհնար է կատարել այս աշխատանքն  առանց սիրելու, համենայն դեպս անհնար է լավ անել:

-Հայաստան  վերադառնալ չե՞ք պատրաստվում:

-Ես շուտով վերադառնում եմ Հայաստան. ստացել եմ առաջարկ մի հեռուստաընկերության սեփականատիրոջից գլխավորելու ու էլ ավելի զարգացնելու այդ հեռուստաալիքը: Հաճույքով ընդունել եմ առաջարկը. սիրում եմ իմ աշխատանքն ու կարծում եմ` հետաքրքիր անելիքներ ունեմ այդտեղ, նաեւ մեծ ուրախությամբ եմ ընդունել, որովհետեւ միշտ ցանկացել եմ ապրել ու աշխատել իմ հայրենիքում:

-Ո՞ր հեռուստաալիքի  մասինն  է խոսքը, եթե գաղտնիք չէ:

-Դեռ չեմ ուզում ալիքի անունը տալ, բայց կասեմ, որ դեկտեմբերի կեսերից կլինեմ Հայաստանում ու կսկսեմ աշխատանքս`  հույս ունենալով, որ մի քանի ամսից հեռուստադիտողը եթերից կզգա դրական փոփոխություններ:

- Լինելով դրսում ու ծանոթ լինելով դրսի ռեժիսորների  հետ, ռեժիսորական դաշտին` կասե՞ք , թե մեզ մոտ ամենամեծ թերացումներն ու բացերը հատկապես  որտեղ են:

-Խնդիրներն իրականում շատ են ե՛ւ Հայաստանում, ե՛ւ այստեղ` ԱՄՆ-ում, պարզապես այստեղ ամեն ինչ շատ ավելի լավ է կազմակերպված, օրինակ` չես տեսնի` շինարարը գնի տեսախցիկ ու դառնա ռեժիսոր: Ռեժիսոր դառնալու համար շատ դժվար ու երկար ճանապարհ պետք է անցնես, սակայն հիմնական պատճառն ինձ թվում է  ֆինանսավորման մեջ է. փոքր հայկան բյուջեով դժվար է նկարահանել այն, ինչ նկարահանում են այստեղ հարյուրապատիկ ու հազարապատիկ ավել գումարներով, դա չի կարող չազդել, իսկ որակյալ ու գրագետ ռեժիսորներ կան նաեւ Հայաստանում:

- Իսկ որո՞նք են այն ամենամեծ դժվարությունները, որոնց բախվել եք ՝ապելով դրսում:

-Կարոտը դեպի իմ քաղաքը, իմ ընկերները:

-Հրատարակվել է Ձեր առաջին գիրքը` «12.12.12», որը սկզբում եղել է ֆիլմի սցենար, բայց ինչ-ինչ պատճառներով  չի  նկարվել, իսկ ֆիլմն ապագայում նկարելու նպատակներ կա՞ն :

-Հնարավոր է, բայց ես չեմ ուզում մնալ այդ գրքի, այդ աշխատանքի «տակ», այսինքն` ես շարունակում եմ ապրել ու ինձ հետաքրքրում է նոր բաներ ստեղծելը. հիմա նոր ֆիլմի սցենար եմ գրում ու հույս ունեմ`կկարողանամ գումար գտնել` ֆիլմը նկարահանելու համար: Իսկ «12.12.12» -ը շատ ասելիք ունի մարդկանց, ես հեշտ չեմ նրան «ծննդաբերել», բայց համարում եմ`արժեր այդ բարդությունները հաղթահարել. գիրքն ասելիք ունի:

-Գրքում ասվում է, որ աշխարհի վերջը վաղուց է եղել, պարզապես մարդիկ դեռ չեն գիտակցել, կպարզաբանե՞ք: Դրանք Ձեր իրական պատկերացումնե՞րն են աշխարհի ու մարդկանց մասին, որոնք էլ իրենց արտացոլումը գտել են գրքում:

-Բնականաբար, ես իրոք հավատում եմ այն ամենին, ինչ գրում եմ, այլապես  ստում եմ…  Շատ դժվար է կարճ ներկայացնել`ինչ նկատի ունեմ՝ ասելով, որ աշխարհի վերջն իրականում վաղուց է եղել: Պետք է կարդալ գիրքը` միտքս հասկանալու համար, ի վերջո մեկ տարուց ավել մշակած գիրքը դժվար է մի քանի նախադասությամբ ներկայացնել:

- Ի՞նչն է մեր այս ժամանակներում Ձեզ ամենաշատը սարսափեցնում:

-Անգրագիտությունը. այն միշտ է եղել, բայց հիմա սկսում է նորմալ ընդունվել, դա իրոք սարսափելի է, ու խոսքս վերաբերում է բոլոր բնագավառներին:

-Կա՞ն Ձեզ համար սկզբունքներ, որոնցով առաջնորդվում եք եւ ոչ մի դեպքում դրանք չեք խախտի:

-Չխաբել աշխատանքի մեջ, չխաբել հեռուստադիտողին, ընթերցողին, երգչին, այն մարդուն, ով տվյալ պահին քո ստեղծածի սպառողն է, չխաբել: Իհարկե, հարաբերական եմ ասում. նկատի ունեմ`լինել ազնիվ, ինչը ես կիրառում եմ նաեւ կյանքում:

-  Ըստ Ձեզ` մարդն ինչպե՞ս պետք է ապրի, որ երջանիկ լինի:

-Աշխարհի բոլոր փիլիսոփաները հազարամյակներ շարունակ փորձել են գտնել այդ երջանկության բանաձեւը…… Ես ունեմ երջանկության իմ բանաձեւը, այն է` հնարավորություն ունենալ զբաղվել սիրած գործով, այդ աշխատանքով ապահովել քեզ ու քո մտերիմ մարդկանց, եւ ունենալ կողքիդ քեզ համար ամենակարեւոր մարդուն, ում կսիրես ու կլինես սիրված:

Հարցազրույցը՝ Շողիկ Գալստյանի

Աղբյուր` LADYNEWS.am

Դիտվել է 9224 անգամ

04.06.2025
«Արտադրված է Հայաստանում» պիտակով ապրանքները գնալով ավելի մեծ պահանջարկ են վայելում հայրենական շուկայում, այդ թվում՝ հագուստի նորաձևության ոլորտում։

19.03.2025
Իրո՞ք որոշ մարդիկ իսկապես բուռն են արձագանքում եղանակի փոփոխություններին, թե՞ դա պարզապես ինքնաներշնչանք է: Փորձենք պարզել:

19.02.2025
«Քնա՞ծ ես» հաղորդագրություն ստանալը մի տղամարդուց, ով անհետանում է մի քանի շաբաթով, իսկ հետո հանկարծ նորից հայտնվում ձեր կյանքում, վաղուց արդեն մեծ տարածում է ստացել:

09.12.2024
Ամանորյա եռուզեռ է։ Ամենքը փորձում են ժամ առաջ կատարել տոնական գնումները, սիրելիների ու մտերիմների համար գտնել նվերներ, որոնք կլինեն յուրահատուկ, չկրկնվող ու ցանկալի։

07.11.2024
Ներկայումս Իվանկա Թրամփը փորձում է հեռու մնալ քաղաքականությունից և ներկա է լինում միայն ամենակարևոր իրադարձություններին, մինչդեռ շատերը կարծում են, որ նա իր մասին դեռ բարձրձայն կհայտարարի։

26.09.2024
Գործատուները կարող են տարբեր տեսակետներ ունենալ կատարյալ աշխատողի որակների վերաբերյալ, բայց նրանց կարծիքները հատվում են մի բանում՝ ոչ ոք չի ցանկանում իր թիմում ստախոս ունենալ: