04.03.2014

Ladynews.am-ի հյուրասրահում է ժողովրդական երգիչ Մավր Մկրտչյանը:

-Ե՞րբ ես կատարել երաժշտական առաջին քայլերդ, ո՞վ բացահայտեց քո ունակությունները:

-Հայրս… Լինելով երաժիշտ, նա առաջինը տեսավ ինձ մոտ այդ ձգտումներն ու ընդունակությունները: 6-7 տարեկան հասակից հայրս սկսեց զբաղվել ինձանով՝ սովորեցնելով երգել: Ես երգերն իրենից էի լսում և սովորում: Ընթացքում տեսնելով առաջընթաց՝ ծնողներիս նախաձեռնությամբ Ջավախքից եկա Երևան' սովորելու: Ծնունդով Ջավախքից եմ, ծնվել և մեծացել եմ Ջավախքի գյուղերից մեկում: Քանի որ այնտեղ չկային պայմաններ պրոֆեսիոնալ կերպով երգով զբաղվելու համար, այդ պատճառով հայրս ինձ ուղարկեց սովորելու Երևան, երբ ընդամենը 10 տարեկան էի:

-Փաստորեն կարելի է ասել՝ երաժշտական շնորքը նաև հայրիկիցդ է անցել:

-Միանշանա՛կ:

-Նշեցիր, որ 6-7 տարեկանից երգել ես, կա՞ մի երգ, որն ամենաշատն էիր սիրում և երգում այն ժամանակ:

-Երևի այն ժամանակ ավելի շատ էի երգում աշուղական երգեր, քան հիմա…Կային մի քանի երգեր, որոնք ամեն օր պարտադիր պետք է երգեի, բայց կոնկրետ մեկը չեմ կարող հիշել:

-Իսկ ինչպե՞ս հասկացար, որ քոնը միայն ժողովրդական երգն է:

-Ես չեմ համարում՝ իմը միայն ժողովրդականն է, չնայած ժողովրդականն Իմն է: Այժմ փորձում եմ և հետագայում էլ փորձելու եմ տարբեր ժանրերում, բայց դա անցում չի լինելու ժողովրդականից այլ ժանրեր. գլխավորն ինձ համար միշտ մնալու է ժողովրդականը: Յուրաքանչյուր մարդ, երբ ծնվում է, ունի իր առաքելությունն ու իր ասելիքը, իմ ասելիքը՝ երգն է, իսկ երգը միայն ժողովրդականը չէ:

-Երևի թե յուրաքանչյուր բնագավառ ունի իր բարդությունները, երգարվեստը ևս, իսկ ի՞նչ բարդությունների հանդիպեցիր, որոնց մասին չէիր էլ պատկերացնում:

-Ամենամեծ բարդությունը երգարվեստում կոմերցիայի և արվեստի բախումն է. երկուսն էլ անհրաժեշտ են, բայց շատերի դեպքում կոմերցիան դառնում առավել առաջնային, քան արվեստը: Պետք է կարողանաս պահել հավասարակշռությունը, որպեսզի գնալով կոմերցիայի հետևից՝ չկորցնես արվեստը:

-Ինչո՞ւ է կարևոր կոմերցիան, ֆինանսական կայությո՞ւն է ապահովում:

-Ֆինանսական կայունությունից բացի, այն անհրաժեշտ է հասարակության ավելի լայն զանգվածների ներգրավվելու համար:

-Իսկ դու կարողանո՞ւմ ես պահել հավասարակշռություն:

-Ունեմ և՛ գաղափարական, և՛ կոմերցիոն ուղղվածություն, այս պահին ինձ համար կարևոր է գաղափարականը:

-Երգարվեստի հետ կապված քո ամենախենթ երազանքը…

-Ճիշտն ասած երբեք չեմ սիրել ապրել երազանքներով, իմ առջև նպատակներ եմ դրել և հասել նպատակիս: Այնուամենայնիվ, ինձ համար երազանքի նման ինչ-որ բան է մեր իրական մշակույթը ներկայացնել ոչ միայն հայ հանդիսատեսին, այլ նաև համաշխարհային: Ես հենց այնպես չեմ ասում. փորձում եմ ճանապարհներ գտնել և անընդհատ մտածում եմ այդ մասին:

-Տասը տարեկանից ապրել ես ծնողներիցդ հեռու, համոզված եմ՝ շատ դժվարությունների ես հանդիպել, ի՞նչն է քեզ առաջ մղել, ուժ տվել:

-Ճիշտ նշեցիք, բարդություններ շատ-շատ են եղել, բայց կար հստակ նպատակ, ցանկություն, վստահություն՝ նաև ծնողներիս կողմից, որ ես կկարողանամ հաղթահարել, հենց դա էլ ինձ ուժ է տվել:

-Մի առիթով ասել ես՝ այդ տարիները քեզ սովորեցրել են լինել ինքնուրույն, պայքարել… Կա՞ն սկզբունքներ, որոնց հավատարիմ մնացիր ՝ անկախ ամեն ինչից:

-Իհարկե՛, կան…Ապրել հնարավորիս անկախ՝ առանց կառչելու շրջապատի կարծիքից, սեփական քրտինով: Ես մարդկանց չեմ հասկացել միայն մի դեպքում, երբ ապրում են աննպատակ, ինքս միշտ փորձել եմ ուզածիս հասնել մաքուր ճանապարհով. եթե մեկը դա չտեսնի, մյուսը հաստատ կտեսնի:

-Ո՞ւմ հետ ես ապրել Երևանում, երբ տեղափոխվեցիր Ջավախքից:

-Մենք չորս եղբայր ենք, բայց Երևանում ապրել ու ապրում եմ երկու եղբայրներիս հետ:

-Երեք տղամարդ՝ առանց կնոջ, կենցաղային գործերով ձեզանից ո՞վ էր զբաղվում:

-Կախված էր մեր զբաղվածությունից, ով ազատ ժամանակ էր ունենում, նա էլ զբաղվում էր կենցաղային գործերով:

-Մի անգամ ասել ես՝ քննադատություններն ավելի օգտակար են. այդ քննադատությունները նպաստում են՝ աշխատես դրանք ուղղելու ուղղությամբ, ո՞վ է քո ամենամեծ քննադատը, ո՞ւմ խոսքն ես կարևորում:

-Իմ ընտանիքը, ես առաջին հերթին լսում և կարևորում եմ ընտաիքիս խոսքն ու կարծիքը:

-Մա՛վր, ի՞նչ է քեզ տալիս երկրպագուի սերը:

-Երկրպագու բառն ինձ համար խորթ է, ես կասեի՝ իմ հանդիսատեսը: Իսկ իմ հանդիսատեսի սերն ինձ տալիս է երկու բան՝ ոգևորվածություն և պատասխանատվություն:

-Մի առիթով ասել ես՝ ընկերոջդ պետք է ընդունես և սիրես այնպիսին, ինչպիսին կա, առհասարակ երբ սիրում ես, չե՞ս ձգտում մարդուն փոխել:

-Ես մարդուն դժվար եմ ընդունում, իսկ ընդունելուց հետո չեմ ձգտում փոխել: Շատ ընկերներ ունեմ, բայց ընկերներ, որոնց հետ ես կապված եմ հոգեպես քիչ են, նրանց ես ընդունում եմ այնպես, ինչպես կան:

-Եթե քո ամենամոտ ընկերոջն այժմ հնանավորություն ունենայինք հարցնել, քեզանից ի՞նչ բողոքներ կունենար:

-Ընկերներս միշտ ասում են՝ ես շատ «անջիգյար» եմ (ծիծաղում է):

-Իսկ ի՞նչը չես ների քեզ հարազատ մարդուն:

-Դժվար հարց է, եթե մարդուն ընդունել ես քո հոգում, ուրեմն նրան հասցրել ես ճանաչել ամեն առումներով, ուստի դժվար ես հիասթափվում: Գուցե կյանքի իրավիճակներում մարդն ստիպված ինչ-որ բաներ է անում, պետք է փորձել պատճառները հասկանալ:

-Այսինքն՝ եթե մարդուն սիրում ես, դժվար կկորցնե՞ս:

-Եթե չուզենամ կորցնել, չեմ կորցնի:

-Ի՞նչ նորություններ են սպասվում քո հանդիսատեսին:

-Ունեմ համերգային հրավերներ տարբեր երկրներից, շուտով վաճառքում կլինի առաջին մենահամերգիս DVD տարբերակը, ինչպես նաև կներկայացնեմ տեսահոլովակ:

Հարցազրույցը` Շողիկ Գալստյանի

Աղբյուր` LADYNEWS.am

Դիտվել է 8915 անգամ

19.03.2024
«Աղանդեր կերեք ընթրիքից առաջ». այստղային դիետոլոգը բացահայտել է սննդի նկատմամբ իր մոտեցման գաղտնիքները։

08.02.2024
Եթե նույնիսկ ձեր շրջապատում շատ ընկերներ ու ծանոթներ կան, իսկ սոցցանցերում բաժանորդներից շատ են հաղորդագրությունները, փաստ չէ, որ դուք միշտ աջակցություն և ըմբռնում կզգաք։

15.11.2023
Աշխատատեղը (նույնիսկ մասնագիտությունը) կարելի է փոխվել, երեխաները մեծանում և հետո ստեղծում են իրենց ընտանիքը, ընկերները կարող են գալ ու գնալ: Սակայն կանանց մեծ մասը երազում է ամուսնանալ մեկ անգամ և ամբողջ կյանքի համար:

22.08.2023
Սոմելյեի  յուրահատուկ մասնագիտության, լավագույն գինինիների ճիշտ ընտրության, դրանց պահպանման և հարակից հարցերի շուրջ է մեր հացազրույցը Մարիամ Սաղաթելյանի հետ։

16.08.2023
Դերասանուհին պատմել է ռոմանտիկ տեսարանների նկարահանումների և բարեկազմության գաղտնիքների մասին։

14.04.2023
Կորոնավիրուսային համավարակի շրջանում, երբ հանրությունը համատարած մեկուսացման մեջ էր, նոր կենսակերպը շատերին ստիպեց վերանայել իրենց կարողությունները, որոնել, գտնել ինքնաիրացման, գործունեության նոր ոլորտներ։